Γυναικεία, κοινοβιακή, τοῦ 20οῦ αἰώνα. Βρίσκεται νοτιοανατολικά τῆς Παροικιᾶς καί βορειοδυτικά τῶν Λευκῶν, στήν τοποθεσία Θαψανά, βορείως τοῦ βουνοῦ τῶν Ἁγίων Πάντων. Κτίσθηκε στά 1936 ἀπό τόν ἡγούμενο τῆς Λογγοβάρδας π. Φιλόθεο Ζερβάκο (ὁ ὁποῖος ἔγινε, ἀκολούθως, μέχρι τήν κοίμησή του [1980] καί πνευματικός πατέρας τῶν μοναζουσῶν) ἐπάνω στά ἐρείπια παλαιοτάτης Μονῆς, τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου (τοῦ 16ου αἰ.), μετοχίου τῆς Νέας Μονῆς Χίου. Η ανακαίνιση τῆς παλαιᾶς Μ ονῆς, σύμφωνα μέ τή σωζομένη ἐπιγραφή, εἶχε γίνει τό 1670. Σήμερα εἶναι τελείως ἀνακαινισμένο, τόσο τό καθολικό, ὅσο καί τά κελλιά. Ἡγουμένη εἶναι ἡ ὁσιωτάτη μοναχή Μακρίνα Παπανικολάου, μέ τριάντα περίπου μοναχές, πού ἀσχολοῦνται μέ τήν ἁγιογραφία καί ἄλλα ἐργόχειρα. Στή Μονή Θαψανῶν ἐκοιμήθη ὁ ἀοίδιμος ὅσιος πατήρ Φιλόθεος, ὅπου καί τά λείψανά του, ὁ δέ τάφος του ὑπάρχει παραπλεύρως τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, πού εἶχε κτίσει ὁ π. Φιλόθεος ὡς πνευματικό παιδί του, ἀλλά καί ἐπειδή εἶχε μείνει στό μέρος τοῦτο ὁ Ἅγιος Νεκτάριος. Ἡ Μονή ἑορτάζει τήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου (2 Φεβρουαρίου), τήν Παναγία Μυρτιδιώτισσα (24 Σεπτεμβρίου) καί τήν ἐπέτειο τῆς κοιμήσεως τοῦ π. Φιλοθέου (8 Μαΐου).